Politički život | |||
Konzervativci svih zemalja, ujedinite se! |
petak, 04. novembar 2022. | |
Polazeći od niza vrednosnih stavova i političkih preferencija građana Srbije, posebno prema KiM, sankcijama prema Rusiji, ulasku u NATO i EU, LGBT ideologiji i istopolnim brakovima, uočava se jedna nova konstelacija ideja, koja uz ekonomski patriotizam i odgovornu nacionalnu zelenu politiku, prirodno izrasta u jednu novu nacionalno-konzervativnu državotvornu platformu koja traži svoju političku artikulaciju i lako može prerasti u novi politički mejnstrim u Srbiji. Navedeni, dominantno većinski stavovi građana Srbije, imaju svoju refleksiju na evidentan rast desno-patriotskog bloka započet na prošlim izborima. Taj rast predstavlja novu političku činjenicu, koja rekonfiguriše političko polje u Srbiji, i menja ukupan društvono-politički pejzaž. Ona govori da već sada oko 15% biračkog tela podržava stavove Dveri, Zavetnika i koalicije NADA.To je činjenica sa kojom će svako nadalje morati da računa. S obzirom na napade koji dolaze od vlasti i prozapadnih struktura, jasno je da se radi o najpotentnijoj političkoj platformi za blisku budućnost.
Ovo započeto nacionalno okupljanje, koje je institucionalizovano u Narodnoj Skupštini RS, i kroz zajedničke rezolucije i deklaracije o reintagraciji KiM u ustavno-pravni poredak RS, kao i neuvođenje sankcija Rusiji, polako dobija obrise novog nacionalnog bazičnog konsenzusa, s obzirom da je post-petooktobarska legitimaciona formula odavno krahirala, a njeni nosioci izgubili moralni i politički kredibilitet. Ovaj novi srpski put, Treći put između vlasti i prozapadne opozicije, svedoči o konzervativnom zaokretu u srpskom društvu. Ukratko, ukoliko bi došlo do formalnog ukrupnjavanja ovog patriotskog fronta, on bi odmah mogao postati druga politička snaga u Srbiji sa između 15% i 20% podrške, sa tendencijom daljeg rasta. Ovaj politički proces u Srbiji treba posmatrati i u široj perspektivi elektoralnog uspeha i rasta novih desnih i nacionalno-konzervativnih političkih subjekata, u Evropi, posebno u poslednjih šest meseci. Počev od nove švedske vlade sa novim nacionalno-konzervativnim programom, preko nove italijanske vlade Meloni-Salvini-Berlsukoni, Orbanove vlade u Mađarskoj, kao i rasta desnih u Francuskoj, Nemačkoj, Španiji, Portugaliji, Bugarskoj i drugim zemljama, jasno je da postoji rastuće nezadovoljstvo evropskih naroda vis-a-vis političkog sistema EU i starog liberalnog konsenzusa briselskih elita. To je legitimaciona kriza koju rat u Ukrajini, sankcije Rusiji i rastuća inflacija samo ubrzavaju, dok se koreni mogu tražiti u dubljem nezadovoljstvu evropskih naroda neefikasnošću briselskih neoliberalnih elita, otuđenosti od naroda, socijalnoj nesigurnosti, netransparentnoj migrantskoj politici, totalitarnoj LGBT ideologiji, ali i u povratku politici religioznog i nacionalnog identiteta, odbrani tradicionalnih porodičnih vrednosti i pobuni protiv radikalnog transhumanizma. Dakle, Evropa je zakoračila u post-liberalnu eru, i na Zapadu imamo nešto novo. Na delu je mejnstrimizacija i legitimacija nove desne agende, koja sve više ima transnacionalni značaj. Ovo je značajan momenat, jer postaje moguće da se ne samo deklarativno iznose konzervativni programi, već i implementiraju kroz nove vlade, čime se menja zaostala liberalna društvena paradigma i stvara novi društveni konsenzus na neliberalnim vrednosnim pretpostavkama. Pored toga raste transfer i cirkulacija novih konzervativnih ideja, i svest o potrebi saradnje i zajedničkog nastupa protiv radikalne levo-liberalne agende među evropskim narodima i novim desnim političkim partijama, što govori o stvaranju jednog novog tipa konzervativizma koji nije izolovan u nacionalne kontekste, već dobija obrise svojevrsne «konzervativne internacionale». U njegovom srcu je odbrana tradicionalne hrišćanske porodice.
Srpski aspekt novog konzervativnog talasa rasta desno-patriotskih partija svedoči o "stapanju horizonata" u celoj Evropi, a koji opet ima svoju rezonansu u globalnom momentu transformacije svetskog poretka u multipolarni, koji odbacuje dosadašnji vrednosni primat kolektivnog Zapada. Ovaj trend ima poseban značaj u svetlu dolazećih opšteevropskih izbora 2024. godine, kao i izbora za predsednika SAD, ali i izbora u Srbiji. To može biti prelomna godina za punu afirmaciju novog panevropskog konzervativnog konsenzusa, koji može okončati aktuelni liberalno-autoritarni poredak, ali i rat sa Rusijom koji nije u inetresu nikoga sem odlazećih soroševskih elita koje je vreme odavno pregazilo. dr Andrej Mitić |