Prijatelji Emira Kusturice iz Višegrada: Odgovor na saopštenje Nedeljka Eleka – Rekonstrukcija Železničke stanice u Novom Sadu koštala je 65 miliona evra, dok je čitav Andrićgrad sagrađen za višestruko manji iznos

Povodom Saopštenja za javnost koje je potpisao Nedeljko Elek, predstavnik državnog kapitala u Andrićgradu, smatramo neophodnim da se javnosti obratimo istinitim i cjelovitim informacijama. Kao što je i sam Andrićgrad mnogo više od kamenja i maltera, tako i priča o njemu zaslužuje više pažnje, razumijevanja i istine.

Tvrdnja da je Andrićgrad nastao kao „ideja Emira Kusturice za potrebe snimanja filma Na Drini ćuprija“ ne samo da je netačna, već u potpunosti zanemaruje dublji smisao ovog projekta. Andrićgrad je osmišljen i izgrađen kao turistički, kulturni, obrazovni i administrativni centar – trajna zadužbina koja je promjenila tok turističkog i društvenog života u Višegradu i istočnom dijelu Republike Srpske.

Ovaj grad, posvećen Ivi Andriću, jedinom našem nobelovcu, simbol je kulturne i duhovne baštine našeg naroda. Nalazi se na ključnom mjestu u Višegradu, gdje danas funkcionišu najvažnije institucije od administrativnog, vjerskog i kulturnog značaja.

Izuzetno cijenimo ulaganje Vlade Republike Srpske od 15 miliona maraka u ovaj projekat. Međutim, Nedeljko Elek je propustio da spomene ključnu činjenicu: pored državnih sredstava, Emir Kusturica je u Andrićgrad uložio sopstvena materijalna sredstva od 11 miliona maraka i, što je još značajnije, svoje intelektualno vlasništvo. Poređenja radi, rekonstrukcija obrušene željezničke stanice u Novom Sadu koštala je 65 miliona evra (prema navodima iz medija), dok je Andrićgrad, sa svojih 27.000 kvadratnih metara i preko 20 objekata, izgrađen za višestruko manji iznos.

Takođe, izgradnja ovog kompleksa nije bila motivisana kratkotrajnim ciljem, već trajnom namjerom da se stvori zadužbina za buduće generacije. S obzirom na to da je Nedeljko Elek naveo da je Andrićgrad scenografija za film, podsjećamo ga da se scenografija gradi od lakih i privremenih materijala samo za potrebe snimanja, dok je Andrićgrad građen od čvrstih materijala, s vizijom trajnosti.

Višegrad, prije Andrićgrada, bio je mjesto koje su turisti obilazili u prolazu, fotografišući se pored ćuprije. Danas, zahvaljujući Andrićgradu, Višegrad je postao turistički centar. Grad sada ima preko 200 registrovanih apartmana, više od 100 rječnih plovila i tridesetak prodavnica suvenira. Tokom godina, kulturna ponuda bila je obogaćena brojnim događajima – od filmskih projekcija i pozorišnih predstava, preko naučnih skupova i sajmova knjiga, književnih večeri, do folklornih i dječjih festivala. Napominjemo da su tokom godina Andrićgrad, a samim tim i Višegrad, zahvaljujući Emiru Kusturici, posjetile mnoge istaknute ličnosti poput Pepea Muhike, Monike Beluči, Nikite Mihalkova, Petera Handkea, Abdulrazaka Gurne, Novaka Đokovića, Paola Sorentina i mnogih drugih.

Posebno ističemo 2014. godinu, kada je Andrićgrad bio jedino mjesto u Srbiji i Republici Srpskoj koje je obilježilo stogodišnjicu početka Prvog svjetskog rata spektakularnim performansom Pobunjeni anđeli. Dok su mnogi na Zapadu pokušavali da Gavrila Principa predstave kao teroristu, Andrićgrad je bio bastion istorijske istine, a što sve opet svedoči o dugogodišnjem zalaganju Emira Kusturice za očuvanje srpskog identiteta.

Izjava Nedeljka Eleka da Emir Kusturica podržava one koji „kažu da je bio genocid u Srebrenici i onima koji nas nazivaju svetosavskim govedima“ predstavlja ne samo uvredu već i nesuvislu insinuaciju. Nelogičnosti te izjave doprinosi činjenica da je Emir Kusturica nosilac brojnih priznanja Srpske i Ruske pravoslavne crkve, uključujući Orden Svetog Save prvog reda, Orden Svetog kralja Milutina, Orden Svetog despota Stefana Lazarevića, Orden Svetog cara Nikolaja, Orden Svetog Serafima Sarovskog prvog stepena, kao najprestižnijeg ordena za doprinos očuvanju tradicionalnih vrijednosti u društvu. Njegov doprinos očuvanju srpskog identiteta kroz rad Andrićevog instituta, organizaciju naučnih skupova, predavanja i kulturnih događaja, nemjerljiv je.

Na kraju, s obzirom na to da Nedeljko Elek očigledno ne raspolaže tačnim informacijama o Andrićgradu, pozivamo ga da nas posjeti. Rado ćemo mu predstaviti ne samo istoriju i postignuća ovog projekta, već i njegovu važnost za Višegrad, Republiku Srpsku i srpsku kulturu u cjelini. Andrićgrad nije samo projekat – on je ideja, vizija i dokaz da se, uprkos izazovima, mogu stvoriti trajne vrijednosti koje povezuju prošlost, sadašnjost i budućnost. Ukoliko nije u mogućnosti da dođe predlažemo da pogleda video nakon čega će mu vizija o Andrićgradu možda biti jasnija:

Prijatelji Emira Kusturice iz Višegrada

(Iskra)