Jedinstvo naroda ili kako upokojiti vampira

Svejedno je da li se manipulacija vrši kao organski deo vaspitanja, u svrhu postupnog urašćivanja mlade jedinke u vladajući socijalni i duhovni sistem, obavlja li se kroz reklamu, kao operativni deo sistema profita, ili se, najzad, upražnjava nad formiranom jedinkom u cilju njenog preformiranja i dovođenja u sklad sa društvenim kodeksom mišljenja i ponašanja. Smisao ostaje uvek isti: parcijalno ili totalno izmeniti ličnost, te je dovesti u harmoniju sa nekim specifičnim ili opštim zahtevima zajednice.

Borislav Pekić

«Vlast je kratkovido razmišljala prilikom donošenja Ustava i, želeći da obezbijedi glasove manjinskih poslanika, ušla u obavezu koju ne može da izvrši bez opasnog rizika po opstanak Crne Gore. Naravno, politički predstavnici manjinskih naroda insistiraju na garantovanim mandatima. Ako se uđe u taj projekat, neminovna je podjela Crne Gore i opasna nestabilnost koja može dovesti do dalekosežnih negativnih posledica za jedinstvo i teritorijalni integritet države. Bilo bi pametno početi od integrisanja većinskog naroda Srba i Crnogoraca» - Dragan Šoć.

Po Draganu Šoću je neophodno postići jedinstvo «pravoslavnog» naroda u BRCG. Jedinstvo Crnogoraca, koji nisu i ne žele da budu Srbi i onih koji jesu Srbi. Jedinstvo onih čija shvatanja kulture, istorije, tradicije, identiteta ne samo da se razlikuju, već su suprotstavljena. To jedinstvo je potrebno radi opstanka BRCG.

Sve ovo, bivši predsjednik Narodne stranke izgovori kao da se ništa nije desilo, kao da Crnogorci već nisu pokazali da su učinili sve da se odvoje od srpskog identiteta, kao da nisu osamostalili ovaj prostor od Srbije, priznali nezavisnost Kosova i time narušili suverenitet naše države Srbije, uveli poseban crnogorski jezik u Ustav i istovremeno izbacili srpski, izmijenili istoriju u skladu sa svojim novonastalim potrebama, kao da i dalje dosledno ne ruše svaki pokušaj očuvanja srpskog identiteta na ovom prostoru i nameću svoj novi identitet Srbima. Dakle, posle dokaza i svih poniženja koja su nam nanijeli slični politički zombiji, Dragan Šoć se javlja da nam pojasni da je neophodno da očuvamo jedinstvo sa Crnogorcima.

Da ponovim, po ko zna koji put, da jedinstvo «pravoslavnog» naroda u BRCG može da se ostvari samo na jedan način: da svi postanemo Crnogorci. Zar danas, kada Crnogorci imaju državni aparat i prisilu, javnu i tajnu policiju, kada bez obaziranja krše prava Srba, kada posjeduju skoro sav kapital i skoro sve medije, racionalna osoba može da propagira jedinstvo ova dva naroda. Jednostavno rečeno, Crnogorci imaju sve instrumente da asimiluju Srbe, dok Srbi imaju samo jednu mogućnost da se odbrane od asimilacije: da se jasno odijele od Crnogoraca. Perfidna je bila uloga koju je Dragan Šoć igrao i koju je nametnuo cijeloj Narodnoj stranci, a time nekada i velikom dijelu Srba u BRCG. Naime, Narodna stranka je, u skladu sa najgorom tradicijom KPJ, Srbima iz Stare Srbije, Boke, Primorja, Hercegovine i Brda koji nemaju veze, niti sjećanja na istorijsku Crnu Goru, nametala crnogorski identitet. Poslednji primjer je njegova sledeća izjava: «Kao što je pokušaj da se srpstvo u Crnoj Gori gradi poništavanjem crnogorstva bio glupost i poguban za srpstvo, tako je i pokušaj da se crnogorstvo gradi na poništavanju srpstva jednako glup i poguban za crnogorstvo».

Svi smo mi, po Draganu Šoću, kao i po crnogorskim nacionalistima – Crnogorci, i svima nama je država Crna Gora. Narodna stranka je naslednik zelenaške ideologije mutirane komunističkom sviješću. Naime, dok su se Zelenaši borili za posebnost srpske Crne Gore unutar zajedničke države, Narodna stranka brani Crnu Goru čak i kada je ona izrazito anti-srpska. Posledice djelovanja Narodne stranke i Dragana Šoća su ogromne. Zahvaljujući njima i Pljevljak danas može da kaže da je Crnogorac.

Na svu sreću, ova ideja je poslata u vječna lovišta, a preostali posao je, kako to reče Borislav Pekić, da upokojimo vampira.

U poslednje vrijeme se u BRCG, skoro jedan vijek poslije ujedinjenja, obnavlja bjelaška misao zasnovana na aksiomi: svaki narod želi da njeguje i unapređuje svoju kulturu i identitet u okvirima svoje države. Tako i Srbi u BRCG koji su do skoro klanjali zlatnom teletu državnosti Crne Gore i oboljeli od nad-srpstva (koje je prečesto prelazilo u anti-srpstvo) počinju da uviđaju da je njihova matica Srbija, kao i ostalim Srbima. Ovu ideju začetu od strane trojice gospode Vukića, Vojinovića i Vlahovića (tri V) prihvata sve veći broj Srba. Ovu ideju je prihvatila i "Slobodna misao" koja je dalje razrađuje u skladu sa standardima razvijenog svijeta, što se tiče poštovanja ljudskih i kolektivnih prava, unapređenja ekonomskih i političkih sloboda i postavljanja preduslova za razumijevanje i saradnju različitih nacionalnih zajednica u BRCG.

"Slobodna misao" i još par drugih organizacija i nezavisnih intelektualaca se zalaže za jedinstvo srpskog naroda, bez obzira na državu u kojoj se danas ovaj nalazi. Mi govorimo o tome da su nam Srbi iz Banje Luke, Trebinja, Subotice, Vranja, Užica, Beograda bliži od Crnogoraca sa Cetinja, od crnogorskih nacista okupljenih oko Vijesti, te crnogorskih nacionalista oko Slavka Perovića. Mi, Srbi iz BRCG, sa ostalim Srbima dijelimo zajedničku kulturu, istoriju, identitet i svima nama je Srbija matica. Svi navijamo za našu reprezentaciju, ponosimo se našim uspjesima, tugujemo za porazima i osjećamo se ponosnim slušajući «Bože pravde».

Veliki iskorak Srba u BRCG po pitanju priznanja crnogorske nacije i uzajamnog poštovanja, nije pozdravljen od Crnogoraca, koji nastavljaju da se ne obaziru na poštovanje naših prava. Ali nismo mi ni očekivali više. Pokrenuli smo pitanje ustanovljenja Srpskog nacionalnog savjeta – kao početak institucionalne borbe Srba za ostvarenje svojih prava. Ukoliko ova borba u okvirima institucija ne bude uspješna, Srbi, kao i svi drugi obespravljeni narodi, imaju pravo na vaninstitucionalnu borbu. Lopta je, kako to Englezi kažu, u crnogorskom dvorištu. U međuvremenu, mi ćemo razvijati srpsku samosvijest i širiti granice politički i ideološki prihvatljivog u BRCG.

Za razliku od političkih zombija, "Slobodna misao" i srpski intelektualci su jasno definisali interese i ciljeve Srba u BRCG kao i metode i instrumente za njihovo ostvarenje. U toj borbi se svakodnevno nailazi na prepreke poput korumpiranih i nesposobnih (pro)srspkih političara, ali ovaj proces je nezaustavljiv. Uostalom, porazgovarajte sa proječnim Srbinom u Staroj Srbiji, Boki ili Primorju.