Vladika Joanikije: Biranje Patrijarha je saborni, crkveni i svetoduhovski čin od svenarodnog značaja, šta se god piše i govori, mislim da će svi arhijereji odlučivati po svojoj savesti

Episkop budimljansko-nikšićki g. Joanikije, uoči Sabora na kojem će biti izabaran novi Patrijarh Srpske pravoslavne crkve, kazao je da svi treba da daju doprinos da proces biranja protekne zakonito. Vladika Joanikije je istakao da vjeruje da će saborni um arhijereja presudno uticati na izbor budućeg Patrijarha SPC.

-Objasnite nam ukratko kako se vladike Srpske Pravoslavne Crkve pripremaju za izbor svog budućeg Patrijarha? Ima li među vladikama raznih mišljenja, nesuglasica i podjela?

Biranje Patrijarha je saborni, crkveni i svetoduhovski čin od svenarodnog značaja. Svaki učesnik tog događaja treba da slijedi volju Božiju te da proces biranja protekne zakonito, u najvećoj bratskoj slozi.

Prirodno je, međutim, da se uoči izbora novog Patrijarha episkopi sastaju i savjetuju, neizbježno je da bude i različitih mišljenja u vezi arhijereja za koje se treba opredjeljivati prilikom glasanja. Kako god mislili važno je da želimo onaj izbor koji će Crkvi donijeti najviše dobra i radosti, koji će ojačati njeno jedinstvo. Kad ima dobre volje, a ne sumnjam da će je biti, neće biti problem da, uz poštovanje propisane procedure, izaberemo trojicu kandidata za konačni izbor budućeg Patrijarha. I po ovome se vidi  da naš zakon unaprijed uvažava različita mišljenja i stremljenja koja se manje ili više zadovoljavaju izborom trojice kandidata. Zbog toga nema suštinskog razloga za teže nesuglasice među arhijerejima.

Kad dobijemo trojicu kandidata možemo reći da smo dali sa naše ljudske strane sve od sebe. Poslije se pristupa biranju jednog od pomenute  trojice sa potpunom spremnošću da prihvatimo volju Božiju koja će apostolskim žrebom projaviti novog Patrijarha. Cio ovaj proces od početka do kraja prožima se sa bogosluženjem, molitvama i blagodarenjem Bogu čime se svjedoči i potvrđuje da se izbor Patrijarha događa u najvećem sadejstvu Božije i ljudske volje.

-U kojoj mjeri politika može da ima uticaj na izbor budućeg Patrijarha? O tome se u mnogim medijima posljednjih dana opširno piše.

Šta se god piše i govori mislim da će svi arhijereji odlučivati po svojoj savjesti gledajući da ugode Bogu i svojoj Crkvi. Da li će biti ili neće političkog uticaja na rad predstojećeg Sabora ne znam, ali vjerujem da će saborni um arhijereja prosvijetljen blagodaću Svetoga Duha presudno uticati na izbor budućeg srpskog Patrijarha.

IN4S: Danas, 17. februara navršava se trideset godina svešteničke službe Episkopa Joanikija

Danas, 17. februara navršava se trideset godina svešteničke službe Episkopa budimljansko-nikšićkog i administratora Mitropolije crnogorsko-primorske g. Joanikija.

Njegovo Preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki g. Joanikije Mićović je rođen 20. aprila 1959. godine u Velimlju (Banjani). Gimnaziju je završio u Nikšiću. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu 1990. godine i apsolvirao filosofiju na Filosofskom fakultetu u Beogradu.

Zamonašio se u manastiru Ćelija Piperska 30. oktobra 1990. godine. Rukopoložen je u čin jerođakona 7. februara 1991. godine, a u čin jeromonaha 17. februara 1991. godine, kada je i postavljen za v.d. nastojatelja manastira Savina. 1. septembra 1992. godine postavljen je za nastojatelja Cetinjskog manastira, nastavnika i glavnog vaspitača u novoobnovljenoj Cetinjskoj bogosloviji. Septembra 1995. godine unaprijeđen je u čin protosinđela i postavljen za v.d. rektora Cetinjske bogoslovije.

Za vikarnog episkopa Budimljanskog izabrao ga je Sveti arhijerejski Sabor na redovnom zasjedanju maja mjeseca 1999. godine. Hirotonisan je na Cetinju u čin episkopa od strane Patrijarha srpskog Gospodina Pavla, uz sasluženje Mitropolita Amfilohija i još 12 arhijereja, 3. juna 1999. godine.

Sveti Arhijerejski Sabor SPC na majskom zasjedanju 2001. godine osnovao je Eparhiju budimljansko-nikšićku sa sjedištem u Đurđevim Stupovima i za njenog administratora postavio je vikarnog Episkopa budimljanskog Gospodina Joanikija.

Sveti Arhijerejski Sabor na majskom zasjedanju 2002. godine izabrao ga je za Episkopa budimljansko-nikšićkog, a ustoličenje je obavljeno 4. avgusta u manastiru Đurđevi Stupovi u kojem je bilo drevno sjedište Episkopije budimljanske osnovane Svetim Savom 1220. godine.

Od izbora za Episkopa budimljansko-nikšićkog Episkop Joanikije pokrenuo je u povjerenoj mu Eparhiji obnovu ranije porušenih i izgradnju novih crkava i manastira, više od 60 svetinja od kojih su većina već završene i osveštane. Sa obnovom svetinja započeo je i obnovu monaštva po opštežiteljnom ili skitskom ustavu. Pokrenuo je Eparhijski list „SVEVIĐE“ i izdavačku djelatnost u Eparhiji.

Ovo hoću da kažem: Mi, građani, smo trideset godina manje ili više slobodno birali vlade i predsednike - i vidite dokle smo stigli?! Za to vreme, SPC i Sveti Duh su izabrali jednog Pavla i Irineja. Zato je možda bolje da se ne mešamo previše (Čak ni kao navijači:)))

— Đorđe Vukadinović (@djordjenspm) February 17, 2021

Do sada je bio član Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve u dva mandata: od 2005. do 2007. godine i od 2012. do 2014. godine.

Studije i članke iz oblasti bogoslovlja, istorije Srpske Pravoslavne Crkve i književnosti objavljuje u crkvenim časopisima i građanskoj periodici. Povodom dvadesetogodišnjice njegove arhijerejske službe (1999-2019) izišla je iz štampe njegova knjiga “Svjetlost svijetli u tami”.

Na mnogaja ljeta, preosvećeni Vladiko!

(mitropolija.com, IN4S)